براتون پیش اومده وقتی پای تلفن باید خداحافظی کنید
اما هنوز
دلتون میخواد صداشو بشنوید یهو میگید راستی؟!
میگه:
جانم؟!
آروم
میگی: دوست دارم...
آخ که این
چند ثانیه آخر چقدر می چسبه...
دلنوشت: در آغوشم بگیر
تن سردم را به آغوش بگیر
به گونه ای که تپش قلبت را با تمام وجودم درک کنم
و به قلبت بگو
طوری تپش کند
تا حس کنم که تا همیشه با من می مانی
تا هر وقت سردم شد
بگویم که مرا در آغوش بگیری
دلنوشت: گناه
این گونه مرا نگاه نکن
می دانم که گناهی بس بزرگ گریبانگیرم است...
تقصیر من نیست که عشق را گناه نامیده اند!
دلنوشت: (بی عنوان)
تو مانند چراغی در اتاق زندگی منی
که وقتی خاموش می شوی
تازه میفهمم که بدون نور وجودت
چه سرگردانم!!
دلنوشت: شگفتا
شگفتا
که نبودنت
حس بودنت را بیشتر به خاطرم می آورد
ولی هنگامی که هستی
حس دردناک نبودنت را به یاد نمی آورم
تا بیشتر برایت بمیرم
دلنوشت: فراموشم کردی
عزیزم چه زود منو از یادت بردی؟!
یادمو چه زود به خاک فراموشی سپردی؟!
یادم میاد که اون روزا،
تو اوج عاشقی من،
بهم میگفتی ازم خسته شدی.
ولی من مثل آدمای دیگه
بهت نمی گم چقد بدی!
فقط میگم خاطراتمونو
به دست سرد فراموشی ندی
که شاید یه روزی تو تنهاییت
منو تو رؤیاهات ببینی
بدونی که یه روزایی
دل یه عاشقو شکوندی.
من همیشه دوست دارم!
کاش یه بارم تو بهم میگفتی که دوسم داری!
برگشتم
سلام دوستان... خوبین؟ خوشین؟ دماغتون چاقه؟
خواستم ازتون بخشش بخوام که یه مدتی رو نبودم... زندگیه دیگه! و این که دوباره ـ به عنوان مرد وبلاگ ـ برگشتم تا دوباره قلمو دستم بگیرم و هی بنویسم. البته این قلمی که گفتم، قلم دله، فرمانبر دله.
خلاصه، سعیمو میکنم یه جوری با عشق پیوندتون بدم که خودتون کیف کنین! سعی کنین اگه عاشق هم نیستین، به یاری هم حس دوست داشتنو توی دلتون زنده کنین. باور کنین قشنگه، اگه بخواین.
سرتونو درد نیارم! در یک کلام: "منتظرم باشین..."
بهشت
می‌دونی"بهشت" کجاست ؟
یه فضـای ِ چند وجب در چند وجب !
بین ِ بازوهای ِ کسی که دوسـتش داری... (حسین پناهی)
فوق العاده با احساس بخونید!!!
من رنـــــگ بارونم ....باعشــــقت آرومــــم....چشـــمامــو هــــم مـــیزارم.... دوستت دارم
تــــو خــــوابو رویـــامی...تــــموم دنـــیامـــی...هــــرشــب باتـــو بیـــدارم.... دوستت دارم
تنــــــهای تــــنهامی....مهــــتاب شـــب هامی.....از تنـــــهایــی بیــــــزارم... دوست دارم
خواب . بیدار
گرچه با یادش،همه شب تا سحرگاهان نیلی فام،بیدارم؛
گاهگاهی نیز،وقتی چشم بر هم می گذارم؛
خوابهای روشنی دارم که من در خواب
دم به دم با خویش می گویم که:
دلنوشت: بیا
آخر این دوریت منو دق می ده!
کجایی عشقم؟
دلم لک زده واسه خنده هات...
دلم لک زده واسه اون نگاهت...
این دفترچه پر از عشق و دوست داشتن رو رها نکن.
بنویس...
بیا و منو از نگرانی در بیار.
دلم واست تنگ شده
دلنوشت: وای از این عشق
وای از این عشق!
دارد مرا از پای در می آورد
روز به روز دلم شکمباره تر میشود
عشق می خواهد
آخ که چه قلب سنگینی دارم
آخ که چقدر از آسمان می بارد،
قطرات دوست داشتن
آخ که دلم چه باران ندیده است!!!
گویی عطشش سیرابی ندارد
از محتوای این باران لبریز است
من چه تو را دوست دارم!
وای از این عشق!
دلنوشت: بانگ نزن
صدایی می آید...
صدایی می آید...
ـ تو عاشقی...
ـ تو عاشقی...
این را بر من بانگ نزن
این را بر من بانگ نزن که خود می دانم
من عاشقم ای مردمان...
به او بگویید این را بر من بانگ نزند
آخ که سردرد دارد مرا میکُشد
بانگ نزن،
التماست می کنم
بانگ نزن
خود می دانم
سهراب: جان گرفته
از هجوم نغمه ای بشکافت گور مغز من امشب؛
مرده ای را جان به رگ ها ریخت،
پا شد از جا در میان سایه و روشن،
بانگ زد بر من؛ مرا پنداشتی مرده
و به خاک روز های رفته بسپرده؟
لیک پندار تو بیهوده است؛
پیکر من مرگ را از خویش می راند.
دلنوشت: برای همیشه...
مرگ قلبم را تهی ساخت
نجار سرنوشت اره را بر چوب تقدیر من و تو راند
چرا که مرگ تو را از من گرفت
یگانه ای تو را به سوی خویش خواند
من این دنیا را بی تو نمی خواهم
دیگر بودنم چندان ارزش ندارد
من نیز راهم را به سوی تو کج می کنم
ادامه مطلب ...